അമ്മായി.. മോള് ..പിന്നെ മോളുടെ മോള് ..കളിയുടെ പൊടിപൂരം! Part -1

അമ്മായി – കാറ്, നഗരം വിട്ട് ഒരു ഗ്രാമത്തിലേക്ക് നീങ്ങുകയാണ്. ഗൂഗിൾ മാപ്പ് കാണിച്ചു തരുന്ന വഴി കൃത്യമാണെന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് യാത്ര. സഞ്ചാരപഥം തെറ്റിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും ഡെസ്റ്റിനേഷനിൽ തന്നെ എത്തിയിരിക്കും എന്നതാണ് ഗൂഗിൾ മാപ്പിന്റെ വിശ്വാസ്യത. ദുബായിയിൽനിന്നും എത്തിയതേയുള്ളൂ. രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ്പോരെ ഈ യാത്ര എന്ന് ചേട്ടത്തി ചോദിച്ചതാ…. ഞങ്ങളിലൊരാൾ നാട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ അയാളെ കാത്തിരിക്കുന്ന മറ്റുചിലരുണ്ട്.. എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളുടെ വീട്ടുകാർ.

അവർക്കൊക്കെ ഞാൻ എത്തിയവിവരം അറിയാം. അവർക്ക് കൊടുക്കാനായി സുഹൃത്തുക്കൾ തന്നയച്ച സാധനങ്ങൾ എത്തിച്ച് കൊടുത്തിട്ടേ മറ്റു കാര്യങ്ങളുള്ളൂ.. എന്ന് ഏട്ടത്തിയോട് പറഞ്ഞാണ് തിരക്കിട്ട് വീട്ടിൽനിന്നും ഇറങ്ങിയത്. കുറച്ച് ദൂരമുണ്ടെന്ന് അശോക് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഇത്രയും ദൂരം പോകേണ്ടിവരുമെന്ന് കരുതിയതുമില്ല. അവന്റെ അമ്മായിക്ക് കുറച്ച് പണമെത്തിക്കാനാണ് ഈ യാത്ര.

അവർ സാമ്പത്തികമായി ബുദ്ധിമുട്ടിലാണെന്നവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ സ്വന്തം കുടുംബത്തോടൊപ്പം ബന്ധുക്കളേയും ചേർത്ത് നിർത്തുന്ന അവന്റെ മനസ്സിനോട് ബഹുമാനവും തോന്നിയിരുന്നു.
ലൊക്കേഷൻ കൃത്യമായി അയച്ചുതന്നിരുന്നതിനാൽ ആ വീട്ടിലെത്താൻ ആരുടേയും സഹായം വേണ്ടിവന്നില്ല. ഒരു ചെറിയ വൃത്തിയുള്ള വീട്. അമ്മായി ഉമ്മറത്തുതന്നെയുണ്ടായിരുന്നു, മുണ്ടും ബ്ലൗസ്സുമുടുത്ത കാണാൻ കുലീനയായ സ്ത്രീ.

പക്ഷെ അവരെ കണ്ടപ്പോൾ.. എനിയ്ക്ക് ഒരു അമ്മഛായയല്ല മനസ്സിൽ തോന്നിയത്.
ഒരുപക്ഷെ എന്‍റെ സ്വന്തം അമ്മയെ ഒരിക്കലും കാണാൻ കഴിയാത്തതിനാലാകാം അമ്മയും മകനുമെന്നുള്ള പവിത്രബന്ധമൊന്നും എനിയ്ക്കറിയാത്തത്. കൂട്ടുകാരുടെ അമ്മമാരെ കാണുമ്പോൾ പലപ്പോഴും അവരുടെ ശരീര പ്രകൃതമനുസരിച്ചുള്ള കാഴ്ചയാണ് ഉണ്ടാവാറ്. നല്ല ഷേപ്പുള്ളവരാണെങ്കിൽ അവരുടെ പ്രായമൊക്കെ കണക്കിലെടുത്തായിരിക്കും അവരോട് ഏത് തരം വികാരമാണ് തോന്നുക എന്ന് പറയാനാവൂ..

എന്തായാലും ഈ അമ്മായിയെ കണ്ടമാത്രയിൽ മനസ്സിലൊരു കൊതിയുള്ള ഇഷ്ടമാണ് തോന്നിയത്.
അവരാള് ഒരു നാവാടിയായിരുന്നു. നിർത്താതെയുള്ള ആ സംസാരം കേട്ടിരിക്കാൻ കൗതുകവും.. എന്നാൽ ആ സമയങ്ങളിലത്രയും എന്റെ കണ്ണുകൾ അവരുടെ ശരീരത്തെ ഉഴുത് മറിക്കുകയായിരുന്നു.
അവർക്ക് അൻപ്പത്തിയഞ്ചിന് മേലെ പ്രായമുണ്ടാകുമെങ്കിലും, കാഴ്ചയിൽ ഒരു പത്ത് പതിനഞ്ചങ്ങ് കുറച്ചുകളയാൻ തോന്നും.

അമ്മായി.. മോള് ..പിന്നെ മോളുടെ മോള് – അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു.