ചന്ദ്രന് കൂട്ടിനാരൊക്കയാ. Part – 3

കേട്ടപാടെ അമ്മ തനിക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു കിടക്കും. പകല് മുഴുവൻ അദ്ധ്വാനിച്ച അമ്മ താനുറങ്ങിയതിനു ശേഷമേ ഉറങ്ങുകയുള്ളു. അമ്മ തിരിഞ്ഞു കിടക്കുമ്പോൾ അമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്കു ഒരു കാല് കയറ്റിവെച്ച് ആ സുന്ദരശരീരം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് താൻ കിടക്കും. പാതിമയക്കത്തില് അമ്മ നേരെ തിരിഞ്ഞു കിടന്ന് എന്നേ കെട്ടിപ്പിടിക്കും. ഞാൻ കുടിച്ചുവളർന്ന ആ മുലകളുടെ ചൂടില് മുഖംചായ്ച്ച് ഞാൻ സുഖമായുറങ്ങും. അമ്മയുടെ മുലകൾ വലുതാണെങ്കിലും നല്ല മാർദ്ദവമുള്ളതായിരുന്നു.

യുവത്വം വിട്ടുമാറാത്ത സുന്ദരിയായ വിധവ. എങ്കിലും അമ്മ എനിയ്ക്കെന്നും ദൈവമായിരുന്നു, ദേവിയായിരുന്നു. കുളിമുറിയിൽ കയറി കോളേജില് വെച്ചു കണ്ട പെണ്ണുങ്ങളേ ഓർത്തു വാണമടിച്ചാലും അമ്മയുടെ ശരീരത്തെ പുണർന്നു കിടക്കുമ്പോൾ യാതൊരു അശ്ലീലവിചാരവും തന്നെ തീണ്ടാറില്ലായിരുന്നു. ചിലപ്പോഴൊക്കെ അമ്മയുടെ നഗ്നമായ തുള്ളിത്തുളുമ്പുന്ന മുലകൾ മുഴുവനായും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഇന്നുറങ്ങുമ്പോൾ അതു വലിച്ചു കുടിക്കണം എന്ന ഒരു കുസൃതിയല്ലാതെ മറ്റൊന്നും തോന്നിയിട്ടില്ല.

രണ്ടുമുറി മാത്രമുള്ള കൊച്ചു വീട്ടില് അമ്മ ഞാൻ കാണാതെ തിരിഞ്ഞു നിന്നു തുണി മാറുമ്പോൾ അപ്രതീക്ഷിതമായി ചിലപ്പോൾ അമ്മയുടെ കറുത്ത രോമങ്ങള് നിറഞ്ഞ അരക്കെട്ടും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അപ്പോഴൊക്കെ അങ്ങോട്ടു നോക്കിപ്പോയല്ലോ എന്ന കുറ്റബോധം മാത്രമേ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളു.
അമ്മയേയും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോൾ തൊഴുത്തിൽ നിന്നും പശുവിന്റെ അമറല് കേൾക്കാം, തുടർച്ചയായി അത് അമറുന്നു.

‘ ഛേ… ഈ പശുവിനൊറക്കമില്ലേ… ശല്യം…’ ഞാൻ അസഹ്യതയോടെ പറഞ്ഞു.
‘ വാവല്ലേ… പശുവിനെ ചവുട്ടിക്കാറായി…. നാളെ കൊണ്ടു പോയാല് നന്നായിരുന്നു…’
‘ എങ്കി കുട്ടനെ വിളിക്കാം… അവൻ കൊണ്ടുപൊയ്ക്കോളും…’
‘ അവനേ രണ്ടു ദെവസായി കാണാനില്യ… സുകുവിനോടു പറഞ്ഞാ അവൻ കൊണ്ടു പോകും… അമ്പതെങ്കിലും അവൻ ചോദിക്കും…’
‘ അയ്യോ… അമ്പതോ… അമ്മേ ഞാൻ കൊണ്ടുപൊയ്ക്കോളാം… നാളെ ക്ലാസ്സില്ലല്ലോ… വാണിയൻരാമന്റെ വീട് അടുത്തല്ലേ… ‘

‘ അതു വേണ്ട… മോൻ പശൂനേം കെട്ടി വലിച്ചോണ്ടു പോകണ്ട…’ അമ്മ വിലക്കി.
‘ ചുമ്മാതെ വേണ്ട… ഇരുപത്തഞ്ചെനിക്കു തന്നാ മതി… നാലു ദിവസം കന്റീനീന്നു ഉണ്ണാല്ലോ…’ ഞാൻ പറഞ്ഞു.

‘പോടാ… അത്യാഗ്രഹീ…. കേട്ടാ തോന്നും… നീ എന്നും കന്റീനീനു പച്ചവെള്ളമാ കുടിക്കുന്നതെന്ന്…’
‘ഒറങ്ങ്… നാളെ നേരത്തേ വിളിച്ചാ മതി….’ ഞാൻ അമ്മയുടെ ചൂടുമാറുകളിൽ മുഖം ഒളിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് കാലും അമ്മയുടെ അരക്കെട്ടിലേക്കു കേറ്റിവെച്ചു കിടന്നുറങ്ങി. രാവിലേ വാണിയൻ രാമന്റെ വീട്ടില് ആദ്യം പശുവിനേയുംകൊണ്ട് ചെന്നത് ഞാനായിരുന്നു. ആ നാട്ടുമ്പുറത്ത് പശുക്കളുടെ കൃത്രിമ ഗർഭോല്പാദനത്തിനു ഒരു വഴിയും ഇല്ലായിരുന്നു. മൃഗഡോക്ടർ ഒരു കേട്ടുകേൾവി മാത്രം. പിന്നെ പശുക്കളേ ചവിട്ടിക്കാൻ ആകെയുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗം രാമന്റെ വിത്തുകാള മാത്രം. (തുടരും)