മൂപ്പൻറെ ഭാര്യമാർ – ഭാഗം 01

This entry is part 1 of 2 in the series മൂപ്പൻറെ ഭാര്യമാർ

ഞാൻ മഹേഷ്. കോഴിക്കോട് ആണ് സ്വദേശം. കുറെ നാളായി ഒരു കമ്പികഥ എഴുതണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു. എങ്കിലും തിരക്കുകൾക്ക്‌ ഇടയിൽ അതിനു സമയം കിട്ടിയില്ല. കൊറോണ ഒക്കെ ആയതു കൊണ്ട് കുറച്ചു ഫ്രീ ടൈം കിട്ടിയത് കൊണ്ട് ഒരെണ്ണം എഴുതി തുടങ്ങുക ആണ്.

ആദ്യമേ പറയട്ടെ നിങ്ങളുടെ പോത്സാഹനം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ ഞാൻ ഈ കഥ എഴുതി മുഴുവൻ ആക്കുകയുള്ളൂ. അത് കൊണ്ട് എല്ലാവരും കമന്റിലൂടെ നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ എന്നെ അറിയിക്കുക.

നാട്ടിൽ നിൽക്കാൻ പറ്റാത്ത സാഹചര്യം വന്നപ്പോൾ ബൈക്കിൽ നാട് വിടാൻ തീരുമാനിച്ചു. ആരുമില്ലാത്ത തന്നെ പഠിപ്പിച്ചു ഇത്രയും ആക്കിയത് അമ്മാവൻ ആണ്. അമ്മാവൻറെ പെട്ടെന്ന് ഉള്ള മരണം, അമ്മായിയുടെ
സ്വത്തുക്കൾക്ക് ഉള്ള ആഗ്രഹം, ഇതെല്ലാം വീട്ടിൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി.

ട്രാവൽ ബാഗിൽ അത്യാവശ്യം സാധനങ്ങൾ പാക്ക് ചെയ്തു. വയനാട് ചുരം കടന്ന് ബാംഗ്ളൂരിലേക്ക് പോകാം. ഗൂഗിൾ മാപ്പിൽ റൂട്ട് സെറ്റ് ചെയ്തു രാത്രി പത്തു മണിയോടെ യാത്ര തുടങ്ങി.

രാത്രിയിൽ കാടിൻറെ ഉള്ളിലെ റോഡ് അടക്കും. പിന്നെ അവിടെ വെയിറ്റ് ചെയ്യേണ്ടി വരും. ഹരിയെ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കാം. അവന് ചെക്ക് പോസ്റ്റ് കയറാതെ ബോർഡർ കടക്കാൻ ഉള്ള വഴി അറിയാം.

ഹരിയിൽ നിന്നും വഴി മനസ്സിലാക്കി എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി. ചുരം കടക്കുമ്പോൾ ഫോണിലെ ബാറ്ററി പകുതിയായി.

ബോർഡർ കടക്കാൻ ഹരി പറഞ്ഞു തന്ന വഴിയിലൂടെ ഞാൻ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി. മൊബൈൽ ഫോൺ അപ്പോഴേക്കും സ്വിച്ച് ഓഫ് ആയി. മുന്നോട്ടു പോകും തോറും യാത്ര ദുർഘടമായി.

വഴിയുടെ ഇരു വശത്തും വലിയ മരങ്ങൾ. ബൈക്കിന്റ ഹെഡ്ലൈറ്റ് വെളിച്ചം ഒഴിച്ചാൽ ചുറ്റും കൂരിരുട്ട്. ഞാനിപ്പോൾ ഉൾവനത്തിൽ എവിടെയോ ആണെന്ന് മനസ്സിലായി. എവിടെയോ വച്ച് വഴി തെറ്റിയിരിക്കുന്നു. ഉള്ളിൽ ചെറിയ ഭയം വന്നു തുടങ്ങി.

പെട്ടന്ന് കാടിന് ഉള്ളിൽ നിന്നും ഒരു അനക്കം. നോക്കുമ്പോൾ അതാ നിൽക്കുന്നു ഒരു ഒറ്റയാൻ. എന്നെ കണ്ടതോടെ ചിന്നം വിളിച്ചു കൊണ്ട് എൻറെ അടുത്തേക്ക് അവൻ പാഞ്ഞടുത്തു. രക്ഷപ്പെടാൻ ഞാൻ ബൈക്കിന്റ സ്പീഡ് കൂട്ടി.

മുന്നിൽ കിടന്നിരുന്ന മരത്തടിയിൽ തട്ടി ബൈക്കും ഞാനും സർക്കസിൽ ബൈക്ക് പറത്തും പോലെ ഇടത് വശത്തുള്ള താഴ്വരയിലേക്ക് വീണു. ഉരുണ്ടു പോകുന്നതിനിടയിൽ എൻറെ ബോധം പോയിരുന്നു.

കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ ഞാൻ തറയിൽ കിടക്കുന്നു. എൻറെ ചുറ്റും ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾ നോക്കി നിൽക്കുന്നു. വേഷം കണ്ടു അവർ കാട്ടിൽ ജീവിക്കുന്നവരാണെന്ന് മനസ്സിലായി. ഇരുനിറമുള്ള അവർ ഒരു തരം തോൽ പോലെ ഉള്ള വസ്ത്രം കൊണ്ട് അരഭാഗം മറച്ചിരിക്കുന്നു.

സ്ത്രീകൾ മുലകൾ മറയ്ക്കാൻ തോൽ കൊണ്ടുള്ള വസ്ത്രം ധരിച്ചിട്ടുണ്ട്. എങ്കിലും കുറച്ചധികം മുലഭാഗം കാണാൻ കഴിയും. അവരുടെ തുടഭാഗവും പൊക്കിളും കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് യാതൊരു വികാരവും വന്നില്ല. വീഴ്ചയിൽ ഒരു കാൽ ഒടിഞ്ഞു, തല പൊട്ടി വേദന സഹിച്ച് കിടക്കുമ്പോൾ എങ്ങനെ വികാരം ഉണരും?

” വേദന കൂടുതൽ ആയിരിക്കും. ഒരു കാലിനും തലയ്ക്കും പരിക്കുണ്ട്.”

പ്രായം ചെന്ന ഒരാളുടെ ശബ്ദം ആയിരുന്നു. വെളുത്ത താടി രോമങ്ങൾ താഴേക്ക് വളർന്നിരുന്നതിനാൾ അയാളുടെ കഴുത്തിലെ മാലകൾ പൂർണമായും കാണാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ഈ ഉൾവനത്തിലും മലയാളം അറിയുന്ന ഒരു വിഭാഗം ആളുകൾ ഉണ്ടെന്ന കാര്യം എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.

തലയിലെ തൂവൽ കിരീടം അയാൾക്ക് ഒട്ടും യോജിച്ചിരുന്നില്ല. ഇയാൾ ആയിരിക്കും കാട്ടു മൂപ്പൻ എന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു.

അപ്പോഴേക്കും വൈദ്യർ വന്നു ചില മരുന്നുകൾ മൂപ്പൻറെ കൈയിൽ കൊടുത്തു. എന്തൊക്കെയോ രഹസ്യമായി അവർ പറയുന്നുണ്ട്. നാല് പേർ എന്നെ മുളകൾ കൊണ്ടു ഉണ്ടാക്കിയ സ്ട്രക്ചറിൽ മൂപ്പൻറെ വീട്ടിൽ എത്തിച്ചു. മുളയും പനയോലകളും കൊണ്ടു ഉണ്ടാക്കിയ വീട് കാണാൻ തന്നെ ഒരു ഭംഗി ആയിരുന്നു.

കുടിലിനു വെളിയിൽ രണ്ട് സുന്ദരികൾ പനയോലകൾ മെടയുന്നു. ഏകദേശം മുപ്പതിനും മുപ്പത്തി അഞ്ചിനും ഇടയിൽ പ്രായം കാണും. കാട്ടിൽ ജീവിക്കുന്നവർക്ക് ഇത്രയും സൗന്ദര്യം ഉണ്ടാകുമോ. മൂപ്പൻറെ ഭാര്യമാർ ആയിരിക്കണം.

ശരീരം കണ്ടാൽ പ്രസവിച്ചിട്ടില്ലെന്നു അറിയാൻ കഴിയും. ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും, അധികം പിടിച്ചു ഉടച്ചിട്ടില്ലാത്ത മുലകളും ആണെന്നും എനിക്ക് മനസിലായി. മൂപ്പനെ കണ്ടാൽ അൻപത് വയസിനു മുകളിൽ എങ്കിലും പ്രായം കാണും, ഇവരുടെ സൗന്ദര്യം അനുഭവിക്കാൻ കിട്ടിയ മൂപ്പൻ എത്രയോ ഭാഗ്യവാൻ എന്ന് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു.

ഞങ്ങളെ കണ്ട ഉടൻ ഭാര്യമാർ രണ്ടു പേരും തറയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു മാറി. തറയിൽ ഇരുന്ന സമയത് ഞാൻ ഭാര്യമാരിൽ ഒരാളുടെ ഗുഹ്യ ഭാഗത്തെ കറുത്ത രോമങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. ആരും വരാതിരിക്കുന്നതിനാലാകും അവർ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ കാലുകൾ കവച്ചു വച്ചിരുന്നു ജോലി ചെയ്തത്.

അങ്ങനെ ഒക്കെ ആണെങ്കിലും ഈ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും വേണ്ട വിധം ആസ്വദിക്കാൻ ഉള്ള മൂഡിൽ അല്ലായിരുന്നു ഞാൻ. ശരീരം മൊത്തം വേദന.

എന്നെ തറയിലെ പുൽപ്പായിൽ കിടത്തിയിട്ട് എല്ലാവരും പുറത്തു നിന്നു. മൂപ്പൻറെ ഭാര്യമാർ ജനൽ വഴി എന്നെ നോക്കുന്നത് എൻറെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു. അവർ പരസ്പരം എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ട്. ഒന്നും കേൾക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.

അൽപ സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വൈദ്യർ എന്തൊക്കെയോ ആയുർവേദ മരുന്നുകൾ കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് വന്നു.

വൈദ്യരുടെ കൂടെ മൂപ്പൻറെ രണ്ടാമത്തെ ഭാര്യയും അകത്തേക്ക് വന്നു. വൈദ്യർ മരുന്നുകൾ മൂപ്പൻറെ ഭാര്യക്ക് കൈമാറി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടാരുന്നു . മൂപ്പൻറെ കുടിലിനു മുന്നിൽ നിന്നും എല്ലാവരും അവരുടെ ജോലികൾ തീർക്കാനായി പോയി. ആദ്യ ഭാര്യ മൂപ്പനോടൊപ്പം പുറത്തേക്കും പോയി.

കയ്യിൽ ഒരു മരുന്നുമായി മൂപ്പൻറെ രണ്ടാമത്തെ ഭാര്യ എൻറെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. ഒരു തരം കാട്ടു പൂവിൻറെ ഗന്ധം ആയിരുന്നു അവർക്ക്. തലയിലെ കാട്ടു പുഷ്പങ്ങൾ അവരുടെ അഴക് കൂട്ടി.

കഴുത്തിലെ മാലകൾ എനിക്ക് ഇപ്പോൾ വ്യക്തമായി കാണാം. മരുന്ന് തരുന്നതിൻറെ ഇടയിൽ അവരോട് ഞാൻ പേര് ചോദിച്ചു. വല്ലി എന്നവൾ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു. എന്തിനാ നാണിക്കുന്നത് എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ വേറെ പുരുഷന്മാരുമായി ഇത് വരെ സംസാരിച്ചിട്ടില്ലത്രേ.

“എന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ നാണിക്കേണ്ട കാര്യം ഇല്ല “

“ഉം…”

“ഇവിടെ കുട്ടികളെ ഒന്നും കാണുന്നില്ലല്ലോ?”

എൻറെ ആ ചോദ്യം സുന്ദരമായ അവരുടെ മുഖത്തിനു മങ്ങൽ ഉണ്ടാക്കി.

“ഞങ്ങൾക്ക് ഇത് വരെ കുട്ടികൾ ആയിട്ടില്ല.”

സങ്കടപ്പെട്ടു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

മൂപ്പന് ചിലപ്പോ എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ലം കാണുമായിരിക്കും. ഞാൻ മനസ്സിൽ പലതും സങ്കൽപിച്ചു. പിന്നെ എന്തൊക്കെയോ ഓർത്തു ഉറങ്ങിപ്പോയി.

അന്നത്തെ ദിവസം വൈകുന്നേരം ആയപോഴേക്കും ഞാൻ ഉറക്കം ഉണർന്നു. ഉണർന്നപ്പോൾ വല്ലാത്ത മൂത്ര ശങ്ക. കിടന്നിടത്തു തന്നെ മുള്ളുന്നത് നല്ല ശീലം അല്ല. ഇനി ഇപ്പോൾ എന്താ ചെയുക? നടക്കാനും പറ്റില്ല.

ഒരു പാത്രം കിട്ടിയിരുന്നു എങ്കിൽ നല്ലതാരുന്നു. വല്ലിയോട് പറഞ്ഞാലോ. കുടിലിൻറെ ഒരു മൂലയിൽ വല്ലി ചരിഞ്ഞു കിടന്നു ഉറങ്ങുന്നു. ആ ശരീര വടിവ് ഒന്നു കാണേണ്ടതാണ്. ആസ്വദിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു മൂഡ് ഇല്ലാത്തതിനാൽ വല്ലിയോട് കാര്യം പറഞ്ഞു. പുള്ളിക്കാരി ഉടനെ തന്നെ അകത്തു പോയി ഒരു കളിമൺ പാത്രം കൊണ്ട് വന്നു.

പാത്രം അവിടെ വച്ചിട്ട് വല്ലി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കുടിലിനു പുറത്തേക്ക് പോയി. മൂത്രം ഒഴിക്കുന്നത് കാണാതിരിക്കാൻ ആയിരിക്കും അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നതെന്നു ഞാൻ ഊഹിച്ചു.

ആദ്യം പാന്സിൻറെ സിബ്ബ് അഴിക്കണം, പിന്നെ ജെട്ടി മാറ്റണം. അതിനു ഒന്ന് ചാരി ഇരിക്കണം ആദ്യം തന്നെ. ആയാസപ്പെട്ട് ഞാൻ ചാരി ഇരുന്നു. കാലിനു വേദന ഉണ്ട് കുറച്ചൊക്കെ. സിബ്ബ് ഒടിഞ്ഞു ഊരാൻ പറ്റാത്ത കാര്യം ഞാൻ പിന്നീട് ആണ് മനസിലാക്കിയത്. ഇനി എന്ത് ചെയ്യും?

അങ്ങനെ ആലോചിച്ചു ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് വല്ലി അകത്തേക്ക് കയറി വന്നത്. മൂത്രം വെളിയിൽ കൊണ്ട് പോയി കളയാൻ ആയിരിക്കും. പാത്രം ശൂന്യം ആയി ഇരികുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

“എന്ത് പറ്റി?”

“പാന്റ്സിൻറെ സിബ്ബ് ഊരി വരുന്നില്ല. ഒടിഞ്ഞു പോയി.”

അവൾക്ക് മനസ്സിലായോ എന്ന് അറിയില്ല. എന്നാലും ഒരു വിധം ഞാൻ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി കാണിച്ചു.

“ഞാൻ സഹായിക്കണോ?”

ആ ചോദ്യം കേട്ട് ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. രോഗി ഇച്ഛിച്ചതും വൈദ്യർ കല്പിച്ചതും പാൽ എന്ന പോലെ ആയി കാര്യങ്ങൾ.

ജെട്ടി അടിയിൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട് എനിക്ക് നാണം വന്നില്ല. ധൈര്യത്തോടെ ഞാൻ പാന്സിൻറെ ഹൂക്ക് അഴിച്ചു. അപ്പോളേക്കും വല്ലി പാൻറ് താഴേക്ക് ഊരാൻ ശ്രമിച്ചു. എനിക്ക് വേദന പറ്റാത്ത വിധം താഴേക്ക് ഊരി.

ഇപ്പോൾ എൻറെ തുടകൾ അവൾക് കാണാം. പൊതുവെ വെളുത്ത നിറം ആയ എൻറെ കാലിൻറെ തുടയിലെ കട്ടി രോമങ്ങൾ അവൾ ശ്രദ്ധിക്കാത്ത പോലെ നോക്കുന്നതു ഞാൻ കണ്ടു. ആദ്യമായി ആയിരിക്കണം ഒരു യുവാവിൻറെ രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ തുടകൾ അവൾ അടുത്തു കാണുന്നത്. മുട്ടിനി താഴേക്ക് വന്നപ്പോൾ ആണ് കാലിൽ മുളക്കമ്പുകൾ കീറി കെട്ടി വച്ചിരിക്കുനന്ത് കണ്ടത്.

“ഇനി എങ്ങനെയാ ഇത് ഊരുക?”

“കീറി എടുക്കണം.”

ഞാൻ പറഞ്ഞു.

അവൾ കുടിലിനെ വെളിയിൽ പോയി ഒരു തരം മൂർച്ചയുള്ള കല്ലുകളുമായി അകത്തേക്ക് വന്നു. പ്രയാസപ്പെട്ട് എൻറെ പാന്റ്സ് കീറി മാറ്റി. ഇപ്പോൾ വല്ലിക്ക് എൻറെ കാലിലെ രോമങ്ങൾ മൊത്തത്തിൽ കാണാം.

അവൾ ഞാൻ കാണാതെ എൻറെ കാലിലേക്ക് നോക്കുന്നതെന്നു എനിക്ക് മനസിലായി. നോക്കിയിട്ട് എന്തെങ്കിലും തോന്നുന്നെങ്കിൽ തോന്നട്ടെ എന്നും ഞാനും കരുതി വല്ലിയെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഇരുന്നു.

“ഇനി എൻറെ സഹായം വേണ്ടല്ലോ?”

ഇതും പറഞ്ഞു ചെരിഞ്ഞു കൊണ്ടവൾ കുടിലിനു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി നിന്നു.

ഞാൻ ജെട്ടി ഊരി എൻറെ സാധനം വെളിയിൽ എടുത്തു പാത്രവും മുന്നിൽ വച്ച് പിടിച്ചു ഒഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവിടുത്തെ തണുത്ത കാലാവസ്ഥയിൽ എൻറെ സാധനം ചുരുങ്ങി ഇരുന്നു. ജെട്ടിയിലെ വിയർപ്പും മൂത്രത്തിൻറെയും ഗന്ധം എൻറെ മൂക്കിൽ അടിച്ചു കയറി.

ഒഴിച്ച ശേഷം ഞാൻ ജെട്ടി നേരെ ആക്കി വല്ലിയെ വിളിച്ചു. അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ വന്നു പാത്രവും എടുത്തു വെളിയിൽ പോയി. കുടിലിനുള്ളിൽ മൂത്രത്തിൻറെ സ്മെല് ആകാതിരിക്കാൻ ആയിരിക്കാം അവൾ അങ്ങനെ ചെയ്തത്.

രണ്ടു മുറികൾ ഉള്ള കുടിൽ നല്ല പോലെ വൃത്തി ആക്കി സൂക്ഷിക്കാൻ മൂപ്പൻറെ ഭാര്യമാർക്ക് നല്ല കഴിവുണ്ട്. അതിൽ വല്ലിക്ക് മറ്റേ ആളെ അപേക്ഷിച്ചു വൃത്തിയും സൗന്ദര്യവും കൂടുതൽ ആണ്.

” എന്താ ചിന്തിക്കുന്നത്?”

വല്ലി ചോദിച്ചു.

“എൻറെ വസ്ത്രങ്ങൾ ഒക്കെ അഴുക്ക് ഉണ്ട്. വേറെ വസ്ത്രങ്ങൾ കിട്ടിയാൽ നല്ലതാരുന്നു”

“നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ ഇട്ടിരിക്കുന്ന വസ്ത്രം എന്താണ്? ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയാണ്.”

“ഇതിനു ജെട്ടി എന്നാ പറയുക.”

“ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയാണ്.”

നീ പലതും ആദ്യമായിട്ടായിരിക്കും കാണുന്നത്. ജെട്ടിക്കുള്ളിലെ സാധനം കണ്ടാൽ പറയും ഈ കാട്ടിലുള്ളവരെ പോലെ അല്ലെന്നു. ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

“ഇത് ഊരാൻ സഹായിക്കണോ?”

ഞാൻ മറുപടി പറയുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ വല്ലി ജെട്ടിയിൽ പിടുത്തം ഇട്ടു. അവൾ അടുത്ത് വന്നപ്പോൾ തന്നെ മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഗന്ധം എൻറെ മൂക്കിലേക്ക് അടിച്ചു കയറി.

ജെട്ടി ഊരുന്നതിൻറെ ഇടയിൽ അവൾ പലവട്ടം എൻറെ വെളുത്ത തൊലിയുള്ള സാധനത്തിൽ നോക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. ഞാൻ അറിയാത്ത രീതിയിൽ ഇരുന്നു കൊടുത്തു. വല്ലി പിന്നെ തുകൽ കൊണ്ടുള്ള ഒരു വസ്ത്രം എന്നെ ധരിപ്പിച്ചു.

“ഇതും കൂടി ഊരി മാറ്റട്ടെ?”

എൻറെ ഷർട്ടിൽ തൊട്ടു കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

“ഉം…”

ഷർട്ട് ഊരാൻ വേണ്ടി ഞാൻ കൂടി സഹായിച്ചു. വല്ലിയുടെ മാറിടം എൻറെ ഷോൾഡർ ഭാഗത്തു തട്ടുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. വല്ലാത്ത മാർദ്ദവം. വേദന കൂടുതൽ ഉളളതു കൊണ്ട് എനിക്ക് വികാരം വരുന്നില്ല എന്ന് തന്നെ പറയാം. വല്ലിക്ക് അങ്ങനെ ആണോ എന്ന് അറിയില്ല.

ഷർട്ട് ഊരി കഴിഞ്ഞ ശേഷം വല്ലി കുറച്ചു വെള്ളവുമായി വന്നു. തുണി പോലെയുള്ള ഒരു സാധനം കൊണ്ട് അവൾ എന്നെ നല്ല പോലെ തുടച്ചെടുത്തു. ഒരു മടിയും കൂടാതെ എൻറെ വെളുത്ത സാധനവും തുടച്ചു എടുത്തു.

സാധാരണ ഒരു സ്ത്രീ പുരുഷ ലിംഗത്തിൽ തൊട്ടാൽ ഉടൻ തന്നെ അത് ഉദ്ധരിച്ചു ഒരു അംഗത്തിന് തയ്യാർ ആയി നിൽക്കും. പക്ഷെ വേദനയുടെ കാഠിന്യം കൊണ്ട് എനിക്ക് അങ്ങനെ ഒന്നും തോന്നിയില്ല. വല്ലിക്ക് ഇതിൽ അത്ഭുതം ഒന്നും തോന്നിയില്ല. ഒരു നേഴ്സ് രോഗിയെ പരിചരിക്കും പോലെ അവൾ എന്നെ പരിചരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

തുടരും…

Series Navigationമൂപ്പൻറെ ഭാര്യമാർ – ഭാഗം 02 >>

Comments

No comments yet. Why don’t you start the discussion?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *